درمان افسردگی با روش‌هایی همچون دارودرمانی و روان‌درمانی امکان‌پذیر است. در ادامه متن توضیحات بیشتری بیان خواهد شد. وقتی افسرده هستید، ممکن است احساس کنید که هرگز از زیر سایه تاریک این بیماری بیرون نخواهید آمد. با این حال، حتی شدیدترین نوع افسردگی نیز قابل درمان است. بنابراین، اگر افسردگی شما را از داشتن زندگی توام با آرامش باز داشته است، بهترین راه این است که درمان را انتخاب کنید. دارودرمانی و روان‌درمانی دو مورد از گزینه‌های درمانی هستند.
افسردگی به خودی خود از بین نمی رود در واقع، اگر افسردگی درمان نشود و نادیده گرفته شود، می‌تواند ماه‌ها و گاهی سال‌ها ادامه داشته باشد و اثرات منفی زیادی بر زندگی فرد بگذارد. هر فردی باید روش درمان افسردگی مناسب خود را پیدا کند.
دارو درمانی
داروهای ضد افسردگی برای درمان افسردگی خوب عمل می کنند. گاهی اوقات باید قبل از یافتن بهترین دارو برای فرد، داروهای ضد افسردگی متفاوتی را امتحان کرد. داروهایی که به یکی از اعضای نزدیک خانواده فرد کمک کرده است، احتمالاً به فردی که در جستجوی درمان است نیز کمک می کند. داروهای ضد افسردگی معمولاً مدتی طول می کشد (2 تا 4 هفته) قبل از اینکه بر علائم تأثیر بگذارند.
اشتها، خواب و تمرکز معمولاً قبل از شروع به بهبود خلق و خوی بهبود می یابند. برای افرادی که تحت درمان قرار می گیرند مهم است که قبل از اینکه تصمیم بگیرند که دارو مؤثر نیست، زمان لازم را به دارو بدهند. داروهای ضد افسردگی می توانند عوارض جانبی داشته باشند، اما بسیاری از عوارض جانبی ممکن است در طول زمان کاهش یابد. صحبت با بهترین روانپزشک تهران در مورد عوارض جانبی و عدم قطع داروهای ضد افسردگی توسط خود فرد مهم است.
قطع زودهنگام دارو هنگامی که فرد احساس بهتری پیدا می کند نیز ایده خوبی نیست. قطع ناگهانی دارو می تواند علائم ناخوشایند ترک را ایجاد کند و می تواند خطرناک باشد. بهترین کار این است که دوره زمانی تجویز شده را دنبال کنید. و سپس با کمک روانپزشک، دارو را به آرامی و ایمن قطع کنید.
داروهای ضد افسردگی یک روش درمان افسردگی موثر هستند. آن‌ها ممکن است خطراتی را برای برخی افراد، به ویژه کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جوان ایجاد کنند. داروهای ضد افسردگی معمولا برای کودکان تجویز نمی شوند و خط اول درمان در نوجوانان نیستند.
داروهای ضدافسردگی ممکن است باعث شوند که برخی افراد در اولین شروع مصرف دارو، واکنش های منفی نشان دهند. برخی ممکن است در ابتدا قبل از اینکه شروع به کار کند، آشفته شوند. برخی دیگر ممکن است افکار خودکشی داشته باشند یا اقدام به خودکشی کنند. برای افرادی که داروهای ضدافسردگی مصرف می کنند بسیار مهم است که از نزدیک تحت نظر باشند، مخصوصا زمانی که برای اولین بار مصرف آن ها را شروع می کنند. باید در نظر داشت که برای اکثر افراد خطر افسردگی درمان نشده بسیار بیشتر از داروهای ضد افسردگی است که تحت نظارت دقیق پزشک استفاده شوند.
بیشتر بخوانید: تست روانشناسی مهاجرت
روان‌درمانی
درمان شناختی رفتاری (CBT): CBT بر این فرض استوار است که بیماران مبتلا به افسردگی تفکری دارند که با دیدگاه های منفی ناکارآمد نسبت به خود، تجربیات زندگی (و به طور کلی جهان) و آینده فرد – سه گانه شناختی مشخص می شود. بنابراین، یک فرد افسرده بالینی احتمالاً خود را ناتوان و درمانده می‌داند، دیگران را فردی قضاوت‌کننده و انتقادی و آینده را تاریک و بی‌ثواب می‌بیند. CBT شکلی ساختاریافته و آموزشی است که بر کمک به افراد در شناسایی و اصلاح الگوهای تفکر و رفتار ناسازگار تمرکز دارد. شواهد تحقیقاتی وجود دارد که از اثربخشی CBT در افراد در هر سنی حمایت می کند. همچنین برای پیشگیری از بازگشت افسردگی نیز موثر است.
درمان بین فردی (IPT): درمان بین فردی (IPT) یک درمان با زمان محدود برای اختلال افسردگی اساسی است. هدف آن کاهش یا حذف علائم افسردگی از طریق بهبود کیفیت روابط بین فردی و عملکرد اجتماعی بیمار است.
درمان تشنج الکتریکی (ECT): الکتروشوک درمانی (ECT) برای بیمارانی که به خوبی به داروها پاسخ نمی‌دهند یا خودکشی می‌کنند مفید است. ECT یک درمان موثر برای بیمارانی است که به درمان دارویی پاسخ نمی دهند، روان پریشی هستند، یا خودکشی می کنند یا برای خود خطرناک هستند. شروع اثر ممکن است سریعتر از درمانهای دارویی باشد، و فواید آن اغلب در عرض 1 هفته پس از شروع درمان مشاهده می شود. علائم استفاده از ECT شامل موارد زیر است:
- شکست در درمان های دارویی
- سابقه پاسخ خوب به ECT
- ترجیح بیمار
- خطر بالای خودکشی
- خطر بالای عوارض و مرگ و میر پزشکی
اگرچه پیشرفت‌ها در درمان ECT ایمنی و تحمل این روش را بهبود بخشیده است، اما خطراتی مانند گیجی پستیکتال و به‌ندرت مشکلات حافظه کوتاه‌مدت وجود دارد.
بیشتر بخوانید: درمان اختلال خواب
نکاتی برای درمان افسردگی
تا جایی که می توانید درباره افسردگی خود بیاموزید. تعیین اینکه آیا علائم افسردگی شما به دلیل یک بیماری زمینه ای است یا خیر، مهم است. یافتن درمان مناسب زمان می‌برد. ممکن است برای یافتن درمان و حمایتی که برای شما بهترین کار را انجام می‌دهد، کمی آزمون و خطا وجود داشته باشد. به عنوان مثال، اگر تصمیم به دنبال کردن درمان دارید، ممکن است چند تلاش لازم باشد تا درمانگری را پیدا کنید که واقعا روی آن تمرکز کنید. یا ممکن است یک داروی ضد افسردگی را امتحان کنید، اما اگر روزانه نیم ساعت پیاده روی داشته باشید متوجه می شوید که به آن نیازی ندارید. آماده تغییر و کمی آزمایش باشید.
تنها به داروها تکیه نکنید. اگرچه دارو می تواند علائم افسردگی را تسکین دهد درمانهای دیگر، از جمله ورزش و درمان، می‌توانند به همان اندازه دارو مؤثر باشند، اغلب حتی بیشتر، اما عوارض جانبی ناخواسته‌ای ندارند. اگر تصمیم دارید دارو را امتحان کنید، به یاد داشته باشید که دارو زمانی بهترین اثر را دارد که شیوه زندگی سالم را نیز تغییر دهید.
حمایت اجتماعی دریافت کنید. هر چه بیشتر روابط اجتماعی خود را تقویت کنید ، بیشتردر برابر افسردگی محافظت می‌شوید. اگر احساس دلتنگی می کنید از صحبت با اعضای مورد اعتماد خانواده یا دوستان خود دریغ نکنید.کمک خواستن نشانه ضعف نیست و به این معنی نیست که سربار دیگران هستید. اغلب، عمل ساده صحبت کردن با یک نفر می تواند کمک بزرگی باشد. درمان نیاز به زمان و تعهد دارد. همه این درمانهای افسردگی زمان می‌برند و گاهی اوقات ممکن است طاقت‌فرسا یا خسته‌کننده‌ای کند به نظر برسد؛ این طبیعی است.
بیشتر بخوانید: اختلال خواب
نتیجه‌گیری
درمان افسردگی یک فرآیند نسبتا طولانی است که نیازمند صبر و همکاری فرد مبتلا با تیم درمانی است. با استفاده از ترکیب درمان دارویی و روان‌درمانی، می‌توان به بهبود و کاهش علائم افسردگی کمک کرد. داروهای ضدافسردگی کمک به تنظیم سطح مواد شیمیایی مغز می‌کنند و روان‌درمانی با کمک تغییر الگوهای منفی افکار و رفتارها، راهکارهای موثر را برای مقابله با افسردگی آموزش می‌دهد. همچنین، تمرینات ورزشی، مدیتیشن و حمایت اجتماعی نقش مهمی در بهبود افسردگی ایفا می‌کنند.