مطالعات اپیدمیولوژیک اخیر نشان داده است که وسواس فکری (OCD) چهارمین اختلال روانپزشکی شایع (پس از سوء مصرف مواد، فوبیاهای خاص و افسردگی شدید) است. OCD اغلب یک اختلال مزمن است که در صورت عدم تشخیص و درمان مناسب عوارض قابل توجهی ایجاد می کند. درمان وسواس فکری (درمان اصلی) شامل درمان شناختی رفتاری و مدیریت دارو است. علیرغم روشهای درمانی مؤثر، بسیاری از بیماران فقط یک پاسخ جزئی نشان میدهند یا به داروهای موجود مقاوم هستند. برای این افراد، تعدادی از درمان های جایگزین و تجربی وسواس فکری، امید جدیدی را ارائه می دهد.
وسواس فکری
اختلال وسواس فکری (OCD) یک اختلال شایع، مزمن و طولانی مدت است که در آن فرد افکار (وسواس) ویا رفتارهایی (اجبار) غیرقابل کنترل و تکرار شونده دارد که میل به تکرار آنها را دارد. افراد مبتلا به OCD ممکن است علائم وسواس، اجبار یا هر دو را داشته باشند. این علائم می تواند در تمام جنبه های زندگی مانند کار، مدرسه و روابط شخصی تداخل ایجاد کند. وسواس فکری، اصرار یا تصاویر ذهنی مکرر است که باعث اضطراب می شود. علائم رایج عبارتند از:
- ترس از میکروب یا آلودگی
- افکار ممنوعه یا تابو ناخواسته شامل رابطه جنسی، مذهب یا آسیب
- افکار پرخاشگرانه نسبت به دیگران یا خود
- داشتن چیزهایی متقارن یا در نظم کامل
بهترین درمان وسواس فکری
درمان شناختی رفتاری، یک درمان برای وسواس فکری است که از دو تکنیک مبتنی بر علمی برای تغییر رفتار و افکار فرد استفاده می کند: مواجهه و پیشگیری از پاسخ (ERP) و درمان شناختی رفتاری (CBT).
CBT توسط یک درمانگر شناختی رفتاری که آموزش های ویژه ای در درمان وسواس فکری دارد، انجام می شود. بیشتر درمانهای CBT هفتهای یکبار در مطب درمانگر با تمرینهایی برای تمرین در خانه بین جلسات انجام میشود. اگر OCD شما بسیار شدید است، ممکن است نیاز به جلسات مکرر داشته باشید.
یکی از نکات کلیدی برای دانستن اینکه آیا یک درمانگر ERP مناسب پیدا کردهاید این است که آیا درمانگر شما را تشویق میکند که در طول جلسات خود در مطب در تمرینهای قرار گرفتن در معرض قرار بگیرید. هدف نهایی درمان، این است که قرار گرفتن در معرض دنیای واقعی را تجربه کنید، جایی که می توانید در برابر اجبار خود مقاومت کنید و جایی که می توانید عدم اطمینان را به جای ترس از آن بپذیرید.
درمان وسواس فکری با روان درمانی
موثرترین درمان برای OCD، رفتار درمانی شناختی است. درمان شناختی رفتاری (CBT) به شما کمک می کند تا با مثبت اندیشی، مشکلات خود را مدیریت کنید. شما را از الگوهای رفتاری غیر مفید رها می کند. پیشگیری از مواجهه و پاسخ (ERP) نوعی از CBT است که برای درمان OCD استفاده می شود. شما یاد می گیرید که محرک های افکار و رفتارهای خود را درک کنید. این اجازه می دهد تا افکار وسواسی بدون خنثی کردن آنها با رفتارهای اجباری رخ دهند. به این حالت قرار گرفتن در معرض درجه بندی می گویند.
ابتدا با موقعیت هایی شروع می کنید که کمترین اضطراب را برای شما ایجاد می کنند. این کار را قبل از رفتن به سمت افکار دشوارتر انجام می دهید. درمان می تواند دشوار باشد و ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما افراد بهتر می شوند.
درمان وسواس فکری با دارو درمانی
برخی از داروها، به ویژه داروهای ضد افسردگی که بر سیستم سروتونین تأثیر می گذارند، علائم OCD را کاهش می دهند. این دارو فقط توسط پزشک قابل تجویز است. عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی ممکن است شامل تهوع، سردرد، خشکی دهان، تاری دید، سرگیجه و خستگی باشد. این اثرات اغلب پس از چند هفته اول درمان کاهش می یابد. اگر عوارض جانبی شما شدید است یا برای مدت طولانی ادامه دارد، باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
معمولا چندین هفته طول می کشد تا دارو اثراتی را ایجاد کند. هنگام کاهش یا قطع دارو، دوز باید به آرامی تحت نظارت پزشک کاهش یابد. تحقیقات نشان داده است که کودکان مبتلا به تب روماتیسمی که مبتلا به کوریا سیدنهام میشوند در معرض خطر ابتلا به OCD هستند، بنابراین درمان زودهنگام با آنتیبیوتیکها ممکن است احتمال تفکر وسواسی در آینده را کاهش دهد.
بیشتر بخوانید: بهترین روش درمان سوگ
درمان وسواس فکری در نوجوانان
کودکان می توانند به ویژه تحت تأثیر OCD قرار بگیرند. شروع علائم می تواند در هر زمانی شروع شود، گاهی اوقات تا سه سالگی. والدین و معلمان باید عوامل خطر را درک کنند تا مطمئن شوند که کودکان و نوجوانانی که در معرض خطر ابتلا به OCD هستند توجه مناسب را دریافت می کنند. هنگامی که به درستی درمان شود، OCD قابل کنترل است. اگر به آن توجه نشود، می تواند منجر به مشکلات جدی کیفیت زندگی، نه تنها برای کودک، بلکه برای اعضای خانواده شود.
افکار ناخواسته ممکن است آنقدر بد باشند که کودکان در خواب شبانه دچار مشکل شوند. رفتارهای تکراری ممکن است به قدری تأثیرگذار و بازدارنده باشد که کودک برای رفتن به مدرسه، ورزش یا شرکت در کارهای روزمره خود از خانه خارج شود.
رایج ترین نمونه های وسواس فکری در نوجوانان
- ترس از اینکه قرار است بمیرند یا بیمار شوند، مهم نیست که چه کاری انجام دهند
- نگرانی از این که یکی از عزیزان بیمار، صدمه دیده یا کشته شود
- نگران باشید که آنها یک قانون را زیر پا گذاشته اند و به خاطر آن مستحق مجازات شدید هستند
- ترس از دست زدن به وسایل به دلیل کثیف بودن بالقوه
- وسواس با اطمینان از اینکه هر شی به شیوه ای خاص، یکنواخت و منظم قرار می گیرد
- نگران باشید که اگر کاری به ترتیب خاصی انجام نشود، به نتیجه بدی منجر می شود
روان درمانی برای نوجوانان دارای اختلال وسواس فکری
یکی از مهم ترین اجزای CBT، درمان پیشگیری از مواجهه و پاسخ نام دارد. هدف این نوع درمان، قرار دادن تدریجی کودکان در معرض یک شی یا وسواس ترسناک است. به عنوان مثال، کودکی که از میکروب ها می ترسد ممکن است در معرض آلودگی قرار گیرد. سپس، کودک با راهنمایی یک متخصص بهداشت روان، یاد می گیرد که در برابر اصرار برای انجام تشریفات اجباری مقاومت کند.
از آنجایی که OCD همه افراد خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد، والدین و خواهران و برادران باید یاد بگیرند که چگونه از کودکان به بهترین شکل حمایت کنند. ثابت شده است که رویکردهای درمانی مبتنی بر خانواده بسیار موفق هستند. همچنین، حتی رویکردهای تحت رهبری والدین برای درمان کودکانی که تمایلی به مراجعه به درمان ندارند، وجود دارد. والدین یاد می گیرند که چگونه به فرزند خود مهارت های مقابله ای را آموزش دهند.
اگرچه این نوع درمان زمان بر است، اما نشان داده شده است که کیفیت زندگی در کودکان مبتلا به OCD را بسیار بهبود می بخشد.
دارودرمانی برای نوجوانان دارای اختلال وسواس فکری
برخی از داروهای روانپزشکی می توانند به کودکان کمک کنند تا وسواس ها و اجبارهای همراه با OCD را کنترل کنند. اگر دسترسی به درمان رفتاری دشوار است یا به نظر می رسد که تأثیر خفیفی دارد، یک مهارکننده بازجذب سروتونین (SRI)، یک کلاس خاص از داروهای ضد افسردگی، ممکن است برای افزودن به برنامه مراقبتی کودک مفید باشد. برخی از رایج ترین داروهای ضد افسردگی که ممکن است در کودکانی که مبتلا به OCD تشخیص داده شده اند استفاده شود عبارتند از:
- Anafranil (کلومیپرامین) در کودکان ده سال یا بیشتر استفاده می شود
- فلووکسامین در کودکان هشت سال یا بیشتر استفاده می شود
- پروزاک (فلوکستین) در کودکان هفت ساله یا بیشتر استفاده می شود
- Zoloft (سرترالین) در کودکان شش سال یا بیشتر استفاده می شود
0 دیدگاه